Nog altijd kiezen veel beleggers voor het invullen van hun effectenportefeuille met individuele (aandelen)titels. Voor de gemiddelde particuliere belegger is deze methodiek in de huidige tijdsgeest echter niet meer aan te raden. De hoge volatiliteit (beweeglijkheid) op de financiële markten en de steeds grotere invloed van geopolitieke gebeurtenissen, pleiten ervoor om het over een andere boeg te gooien.
Asset Allocatie
Om tot een degelijke effectenportefeuille te komen doet u er verstandig aan om veel zorg te besteden aan de verdeling van uw vermogen (asset allocatie). De asset allocatie bepaalt voor ca. 80% het uiteindelijke rendement van uw beleggingen. Mits uw portefeuille goed gespreid is, heeft de selectie van een individuele titel nauwelijks invloed op het rendement. In veel gevallen is het dan ook verstandig om deze keuzes te vermijden en te kiezen voor beleggingsfondsen en ETF’s, ook wel indextrackers genoemd. Maar wilt u dan actief of passief beleggen?
Actief beleggen
Een actieve belegger heeft als uitgangspunt dat hij een beter resultaat wil realiseren dan de markt die hij volgt. Hij heeft een beleggingsstrategie en handelt (koopt & verkoopt) frequent op de beurs. Tegenwoordig heeft een belegger toegang tot een groot aantal beleggingsfondsen van verschillende vermogensbeheerders om zijn doel te realiseren. De selectie van beleggingsinstrumenten en de timing laat hij in dat geval over aan de beheerder. Uiteraard betaalt de belegger daar een prijs voor. De kosten van een (actief)beleggingsfonds zijn in de regel hoger dan die van een Exchange-Traded Fund.
Let wel: het is van belang dat het fonds ook daadwerkelijk actief is. Fondsen beweren nogal eens actief te zijn terwijl zij in de praktijk dichtbij een index blijken te beleggen, zogenaamde ‘’indexhuggers”.
Passief beleggen
Een passieve belegger gaat er vanuit dat hij de markt niet kan verslaan en neemt genoegen met het marktrendement (bij een vergelijkbaar risico). Hij kan de markt volgen door te beleggen in een ETF of een indexfonds. ETF’s zijn beursgenoteerde fondsen die zo nauwkeurig mogelijk een beursindex volgen. Ze zorgen voor een brede spreiding, zijn gemakkelijk verhandelbaar en de kosten zijn meestal laag. Dit geeft een passieve belegger een voorsprong ten opzichte van een actieve belegger.
Voorkeur
Een interessante vraag is of actief beleggen een beter resultaat oplevert dan passief beleggen. Hier is veel wetenschappelijk onderzoek naar gedaan en de cijfers wijzen uit dat actieve beleggers vaak niet in staat blijken om hun benchmark (index) te verslaan. Dit lijkt een antwoord op de vraag. Maar is passief beleggen dan altijd een betere keus dan actief beleggen? Zo eenvoudig is het dan weer niet…
Voor het beleggen in volwassen markten met een hoge mate van verhandelbaarheid, bijv. Amerikaanse large-cap aandelen, kan een ETF een prima oplossing zijn. Als het gaat om minder ontwikkelde markten met een lage verhandelbaarheid, bijv. Europese hoogrentende obligaties, vindt Duisenburgh beleggen in een ETF niet optimaal. Door het geringe aanbod van deze obligaties beleggen alle ETF’s in een relatief beperkt aantal leningen, ‘’de markt’’. Op het moment dat paniek uitbreekt, speelt de matige verhandelbaarheid een grote rol. Als beleggers massaal via dezelfde uitgang naar buiten vluchten, kan dat grote gevolgen hebben voor de koersontwikkeling van de desbetreffende obligaties en dus ook voor de koers van de ETF.
Conclusie
Elke goed gespreide beleggingsportefeuille bestaat wat ons betreft uit een combinatie van ETF’s en beleggingsfondsen. Enerzijds vormen ETF’s een goede basis voor uw portefeuille (brede spreiding, efficiëntie en lage kosten). Anderzijds zijn beleggingsfondsen een prima middel om te beleggen in minder ontwikkelde markten. Het vertrouwen in de visie en kwaliteit van de fondsbeheerder speelt hier natuurlijk een essentiële rol. Onze beleggingsadviseur helpt u graag bij het maken van een selectie.